canım yavrum artık kendi kendine oynuyorsun yan dönmeye başladın çok degil ama hafif dönüyorsun battaniyeyi süekli üzerinden atıyorsun ellerin hep ağzında ve çok yaramaz bir çocuksun. bazen beni üzüyor bazende çok güldürüyorsun kucağımdan hiç inmek istemiyorsun benim kucağımda olmayınca ailedeki birinin kucağındasın mutlaka
baban geldi benim kucağımdan seni aldı seninle konuşuyor sende ona gülücükler atıyorsun senin resmini cekiyor sende ona gülüyorsun
artık agu demeye başladın ve sürekli gülüyorsun çok tatlı bir çocuk oldun hala saçların yok seni çok seviyoruz caınm oğlum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder